Munster van Ulm

De Munster van Ulm is de in gotische stijl gebouwde hoofdkerk van de vroegere vrije rijksstad Ulm. De 161,53 meter hoge toren is de hoogste kerktoren ter wereld. De Munster is, net als de Dom van Keulen, een van de gotische kerken van Duitsland die pas aan het eind van de 19e eeuw voltooid werden. De oorspronkelijk als katholiek godshuis gebouwde Munster wordt na de invoering van de Reformatie in Ulm (de burgers kiezen in 1530 in een referendum voor de reformatie) de grootste protestantse kerk ter wereld. Als burgerkerk bevindt de Munster van Ulm zich al eeuwenlang in het bezit van de stad Ulm. Pas in 1894 gaat de Munster vanuit het eigendom van de stad over in de handen van de protestantse kerkelijke gemeente.

De tweede bouwfase is de periode van 1844 tot 1890. De bouwmeester is tot 1870 Ferdinand Thrän, daarna Ludwig Scheu (1871 – 1880). Vanaf 1880 moeten opnieuw onderhoudsmaatregelen worden uitgevoerd, voordat in 1885 met de voltooiing van de hoofdtoren resp. westelijke toren wordt begonnen. Vanaf 1886 wordt voor de uitbreiding van de twee koortorens en voor het fijnere werk Obernkirchener Sandstein® gebruikt. Met het plaatsen van een kruisbloem wordt de kerk op 31 mei 1890 voltooid en krijgt de Munster zijn huidige uiterlijk. De leiding over deze bouwfase heeft August von Beyer.

Ik bevestig hierbij dat bij de uitbreiding van de hoofdtoren van de Munster van Ulm de fijnkorrelige harde zandsteen uit de steengroeven bij Obernkirchen sinds het jaar 1886 wordt gebruikt, en wel hoofdzakelijk voor fijnere werkzaamheden aan de buitenkant, alsmede voor elementen die bijzonder aan het weer zijn blootgesteld, omdat na ingewonnen informatie, alsmede na de op mijn verzoek uitgevoerde onderzoekingen, de Obernkirchener zandsteen met betrekking tot druksterkte en bestendigheid tegen weersinvloeden tot de voortreffelijkste zandstenen behoort. De leveringen tot dusver zijn altijd naar volle tevredenheid gebleken.

Ulm, 17 april 1891. get. Munsterbouwmeester Beyer